دره های آنتلوپ کنیون، طبیعتی شگفت انگیز در آمریکا

آنتلوپ کنیون (Antelope Canyon) پارکی طبیعی در ایالت آریزونا در ایالات متحده آمریکا است. این پارک حاوی صخره‌هایی دیدنی است که توسط آب و هوا در طول سالیان بگونه‌ای غریب فرسایش یافته و در ساعاتی مخصوص از روز خالق مناظری با نورپردازی‌های نایاب می‌شوند. این پارک همانند مانیومنت ولی متعلق به زمین‌های قبیله ناواهو می‌باشد.

آنتلوپ کنیون در محدوده‌ی دریاچه‌ی پاول (Powell) قرار دارد. این ژرف‌دره‌ی دیدنی، یکی از جالب‌ترین و بهترین جاذبه‌های گردشگری در ایالات متحده‌ی آمریکا است. غارهای آنتلوپ کنیون فقط ۲ ساعت با ماشین از گرند کنیون و ۴ ساعت از لاس وگاس فاصله دارند. در واقع مقصدی عالی برای یک سفر جاده‌ای از دو مقصد گردشگری دیگر آمریکا است.

آنتلوپ کنیون

دره های آنتلوپ با فرسایش ماسه سنگ های منطقه ناواهو و عمدتا، به علت سیلاب های ناگهانی که در این منطقه رخ می دهد شکل گرفته اند. آب باران به خصوص در فصل های بارانی موجب می شود، تا در قسمت های بالایی دره ها جریان های آبی به سرعت به حرکت درامده و همراه خود شن و ماسه های بسیاری را از میان شکاف های این دره ها عبور دهند.

این سیلاب ها با گذشت زمان گذرگاه ها را فرسوده نموده و این شیارهای میان دره ها را عمیق تر می نماید و بعلاوه موجب از بین رفتن لبه های تیز و هموار کردن آن ها می شود. آخرین سیلاب ناگهانی شدیدی که در این دره ها رخ داد در سال 2006 بود که موجب سیل گرفتگی 36 ساعته در دره های آنتلوپ شد و باعث شد تا مسئولین این منطقه برای مدت 5 ماه این محل را برای بازدید نمایندگان بسته نگاه دارند.

برای بازدید از بخش های مختلف دره های آنتلوپ می بایست هزینه زیادی را پرداخت نمایید و همچنین به علت اینکه زمین های اطراف این دره ها متعلق به افراد عادی می باشد می بایست هزینه ای را برای عبور از زمین های آن ها پرداخت نمایید. دره های عمیق و کوتاه در جنوب غربی قرار داشته و شیارهای کم عمق پایینی در شمال قرار گرفته اند.

سفر شکل گیریه دره آنتلوپ

این ژرف‌دره به دو بخش بالایی (Upper Canyon) و پایینی (Lower Canyon) تقسیم می‌شود. بخش بالایی با نام «The Crack» و بخش پایینی با نام «The Corkscrew» شناخته می‌شوند. اسم ناواهویی بخش بالایی، Tse bighanilini به معنای «جایی که آب از میان صخره‌ها می‌گذرد» است. قبیله‌ی ناواهو بخش پایینی این ژرف‌دره را Hazdistazi به معنای «قوس‌های سنگی مارپیچ» نامیده‌اند.

بخش بالایی این ژرف‌دره برای عکاسی مناسب‌تر است و پرتوهای نوری که از شکاف‌های آن به داخل می‌تابند، منظره‌ای فوق‌العاده ایجاد می‌کنند. به همین دلیل، قسمت بالایی ژرف‌دره بیشتر مورد توجه گردشگران به خصوص عکاسان قرار دارد. تابش نور و رنگ‌های زیبایی که در این بخش از ژرف‌دره ایجاد می‌شود، در دنیا بی‌نظیر است.

بخش بالایی و پایینی دره زیبای امریکایی

البته گردشگران زیادی را در این بخش خواهید دید، ورودی آن گران‌تر است، و گشت‌ و گذار در آن راحت‌تر است، چون مسیر عبور افراد، سطحی صاف و هموار دارد.  یکی دیگر از دلایلی که باعث شده این بخش از دره، محبوب‌تر باشد، این است که ورودی و تمام طول مسیر آن در سطح زمین قرار دارد، و نیازی به بالا و پایین رفتن و صعود از ارتفاع نیست.

بخش پایینی دره اگرچه به زیبایی قسمت بالایی نیست اما نباید از آن گذشت. در واقع اگر به دنبال کمی ماجراجویی هستید و دوست دارید اطراف‌تان خلوت‌تر باشد، این بخش را انتخاب کنید. اما در قسمت‌های پایینی دره هم فرصت‌های بی‌نظیری برای عکاسی از این پدیده‌ی زیبای طبیعی وجود دارد. در این قسمت از نردبان‌های متعددی بالا و پایین خواهید رفت و از میان شکاف‌های باریک و پرپیچ‌و‌خم خواهید گذشت.

منبع: https://www.top-travel.ir/